មិនថានៅពេលមានករណីជំងឺកូវីដ១៩រីករាលដាលខ្លាំង ឬថមថយខ្លាំងនោះទេ សម្រាប់អ្នកដែលមានជីវភាពមិនសូវធូរធារ ការចេញក្រៅផ្ទះដើម្បីស្វែងរកចំណូលចិញ្ចឹមជីវិត គឺប្រព្រឹត្តទៅជាធម្មតា។
កាលពីពេលដែលជំងឺរីករាលដាលខ្លាំង គេសង្កេតឃើញថានៅតាមដងផ្លូវមានភាពស្ងាត់ ចរាចរណ៍មិនមានភាពកុះករ តាមទីផ្សារ និងហាងនានា ហាងលក់ទំនិញ ហាងបាយ ហាងកាហ្វេមិនសូវមានមនុស្សទៅអង្គុយច្រើនដូចពេលដែលមិនទាន់មានការរាលដាលជំងឺនោះឡើយ។ ទើបតែនៅពេលដែលស្ថានភាពហាក់ធូរស្រាលច្រើនក្នុងពេលនេះដែលមានមនុស្សម្នាចេញមកក្រៅផ្ទះធ្វើការងារ ជួបជុំមិត្តភក្ដិ ឬទៅហាងអង្គុយបរិភោគអាហារ។ ប៉ុន្តែសម្រាប់អ្នកមានជីវភាពលំបាកវិញ គ្មានពេលណាមួយដែលគេមិនចេញពីផ្ទះនោះទេ ទោះដឹងថាអាចប្រឈមនឹងហានិភ័យក្តី។
បុរសរត់ម៉ូតូកង់បី លោក ញឹម តារា បានប្រាប់ Focus នៅថ្ងៃទី២១ ខែឧសភា ថា តាំងពីផ្ទុះជំងឺកូវីដ១៩មក លោកមិនដែលឈប់រត់កង់បីនោះទេ បើទោះជារកចំណូលមិនបានដូចមុនក្តី។ លោកថាបើឈប់រត់ នឹងបាត់បង់ចំណូលគ្មានលុយបង់ធនាគារ។
លោក តារា និយាយថា៖ «ទោះបីមានជំងឺកាចសាហាវម៉េចក៏ដោយក៏ត្រូវបង្ខំចិត្តចេញមករកលុយ ដើម្បីជួយដល់គ្រួសារដែរ បើសម្ងំនៅក្នុងផ្ទះរឹតតែអត់ជាងចេញមកក្រៅទៀត»។
ក្នុងពេលដែលលោក តារា កំពុងផ្តល់បទសម្ភាសន៍នោះ មិត្តភក្ដិរបស់គាត់ដែលជាអ្នករត់ម៉ូតូកង់បីដែរនោះស្រែកបន្ទរពីក្រោយថា ពួកគាត់រកលុយមិនសូវបានទេ ពេលខ្លះបានត្រឹមរួចថ្លៃចាក់ហ្គាស៍ (Gas) ប៉ុណ្ណោះ។
លោក តារា ដែលបានប្រកបរបររត់កង់បីអស់រយៈពេល ២ឆ្នាំមកហើយ និយាយពេលលោកកំពុងរង់ចាំចាប់ភ្ញៀវពីរថយន្តតាក់ស៊ីនៅក្បែរគល់ស្ពានអាកាសក្បាលថ្នល់ថា បើលោកមិនខំប្រឹងរកនោះទេ លោកនឹងគ្មានលុយបង់ថ្លៃម៉ូតូកង់បីឡើយ ព្រោះលោកបានទិញវាបង់រំលស់។ លោកថាលោកត្រូវបង់ ១ខែ ១៥០ដុល្លារ ប៉ុន្តែនៅពេលមានជំងឺកូវីដ លោកបានសុំក្រុមហ៊ុនបង់ត្រឹមតែការប្រាក់ប៉ុណ្ណោះ ហើយក្រុមហ៊ុនក៏បានអនុគ្រោះដែរ។
នៅពេលដែលស្ថានភាពជំងឺកូវីដ១៩នៅកម្ពុជាហាក់មានភាពធូរស្បើយ ពលរដ្ឋបានចេញមកក្រៅច្រើនជាងមុន។ ទោះជាយ៉ាងណា លោក តារា ដែលមានកូន ២នាក់នៅក្នុងបន្ទុកនិយាយថា ទីផ្សាររត់ឌុបសម្រាប់ពួកលោកនៅតែជួបការលំបាកដដែល ហើយលោកថាប្រសិនបើក្រុមហ៊ុនលក់ឥន្ធនៈអាចបញ្ចុះថ្លៃហ្គាស៍ឱ្យបានច្រើនជាងមុនបន្តិចជាការល្អក្នុងការជួយកាត់បន្ថយការចំណាយ។ លោកថា បច្ចុប្បន្នហ្គាស៍មានតម្លៃ ១.៦៥០រៀលក្នុង១លីត្រ ហើយលោកចង់ឱ្យចុះត្រឹម ១.២០០រៀល។
ទាក់ទងនឹងវិធានការការពារសុវត្ថិភាពវិញ លោក តារា ឱ្យដឹងថា លោកនៅតែប្រុងប្រយ័ត្នដដែលទោះបីស្ថានភាពជំងឺមានភាពធូរស្បើយខ្លះក្តី។
លោកនិយាយថា៖ «មានអាល់កុល មានម៉ាស់ ពេលដឹកភ្ញៀវពាក់ម៉ាស់ បាញ់អាល់កុល លាងដៃការពារខ្លួនឯង។ អ្នកខ្លះគាត់ (ភ្ញៀវ) បារម្ភគាត់មានទឹកលាងដៃរបស់គាត់។ អ្នកខ្លះក៏អត់ ហើយយើងបាញ់ឱ្យគាត់ខ្លះ»។
ស្រដៀងគ្នានេះដែរ លោក ឌូ ហាវុធ ដែលជាអតីតអ្នកបើករថយន្តដឹកសិស្សឱ្យសាលាឯកជនមួយនៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញមុនពេលមានជំងឺកូវីដ បច្ចុប្បន្នកំពុងប្រកបរបររត់ម៉ូតូឌុប បាននិយាយថា នៅពេលមានផ្ទុះជំងឺភ្លាម លោកនិងគ្រួសារបានទៅស្នាក់នៅស្រុកកំណើតនៅខេត្តកំពត មួយរយៈពេលដែរ ប៉ុន្តែដោយសារជីវភាព លោកនិងគ្រួសារត្រូវត្រឡប់មករកប្រាក់ចំណូលនៅភ្នំពេញវិញ។
លោកថាបារម្ភពីការឆ្លងជំងឺដែរ ព្រោះថាមុខរបររត់ម៉ូតូឌុបនេះអាចប្រឈមនឹងហានិភ័យឆ្លងច្រើន ប៉ុន្តែបើសម្រាកនៅផ្ទះវាមិនមានចំណូល។ ម្យ៉ាងលោកជួលផ្ទះគេនៅផង។
លោក ហាវុធ និយាយបន្ថែមថា៖ «បើយើងមិនរក មិនដឹងថាធ្វើអីដែរ បើសិនជាមានលុយ ទៅនៅស្រុកកុំឱ្យខ្វល់នឹងការឆ្លងជំងឺហ្នឹង បើយើងអត់ចឹងយើងមានតែចេញរក»។
ទោះជាយ៉ាងណា លោកថានៅតែខ្លាច និងប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះជំងឺកូវីដ១៩នេះ។ លោកបន្ថែមថា៖ «នៅគិតថាជំងឺនេះអាចមានឡើងវិញ នៅប្រទេសគេវាមិនទាន់ជាអស់ អ៊ីចឹងវាអាចឆ្លងមកដល់យើងទៀត»។
បើទោះជានៅប្រទេសកម្ពុជាមានករណីឆ្លងថ្មីតិចតួចក៏ដោយ ក្រសួងសុខាភិបាល នៅតែបន្តទទូចឱ្យប្រជាពលរដ្ឋអនុវត្តវិធានការអនាម័យ និងប្រុងប្រយ័ត្នខ្ពស់ចំពោះការឆ្លងរលកទី២ ដែលអាចកើតមានឡើង និងការចម្លងនៅក្នុងសហគមន៍។ ក្រសួងថាវិធានការការពារដូចជាការពាក់ម៉ាស់ ការលាងសម្អាតដៃជាមួយទឹកសាប៊ូ និងទឹកអាល់កុល និងការរក្សាគម្លាតសង្គម គឺជាវិធានការដែលពលរដ្ឋគួរតែបន្តអនុវត្ត៕
This post is also available in:
EN
